ევროპა საუკუნეების განმავლობაში ქმნიდა გლობალურ წესრიგს, მაგრამ დღეს ის სულ უფრო მეტად ზეწოლის ქვეშ აღმოჩნდება, – წერს გიდეონ რაჰმანი Financial Times-ის მიმომხილველი.
როგორც მიმომხილველი წერს, ამ ტენდენციის სიმბოლო იყო შოტლანდიის ქალაქში გადაღებული ფოტო, სადაც ურსულა ფონ დერ ლაიენი იძულებით იღიმის და დგას დონალდ ტრამპის გვერდით, რომელმაც ფაქტობრივად აიძულა ევროკავშირი დათანხმებულიყო ევროპულ ექსპორტზე 15%-იან ტარიფებს ბრიუსელის მხრიდან ყოველგვარი რეაგირების გარეშე.
რაჰმანის თქმით, ევროპის სისუსტე თავდაცვაში ძირს უთხრის მის ძლიერებას ვაჭრობაში – და ეს მხოლოდ უფრო ღრმა სტრუქტურული პრობლემების ერთ-ერთი გამოვლინებაა.
რაჰმანმა განაცხადა, რომ კონტინენტი, რომელიც ოდესღაც დომინირებდა მსოფლიოში, ახლა ადგილს უთმობს შეერთებულ შტატებს, ჩინეთს, თურქეთს, არაბულ მონარქიებს და თვით რუსეთსაც კი. ევროპას მსოფლიო პოლიტიკიდან აძევებენ.
როგორც Financial Times-ის მიმომხილველი წერს, მოსკოვი, ანკარა და პეკინი სულ უფრო აქტიურები არიან ბალკანეთში. ჩინეთი ინვესტიციებსა და სესხებს იყენებს კონტინენტზე თავისი ყოფნის გასაზრდელად. რუსეთი აგრძელებს ევროკავშირის შიდა დაპირისპირების წარმოქმნას, განსაკუთრებით მაშინ, როდესაც კრემლის მიმართ უფრო თანაგრძნობით განწყობილი პარტიების პოპულარობა იზრდება.
სტატიის ავტორის აზრით, ევროპის მთავარი პრობლემები არა ფული და იარაღია, რომელიც მას ზოგადად საკმარისი აქვს, არამედ ბიუროკრატია, პოლიტიკური მონდომების ნაკლებობა და ფსიქოლოგიური დამოკიდებულება თამაშის წარსულ წესებზე. ბრიუსელი ვერ ახერხებს სწრაფად და მკაცრად მოქმედებას – როგორც ამჟამინდელი მსოფლიო ძალები.
ევროპას მოსწონს, რომ საკუთარ თავს მორალისა და საერთაშორისო სამართლის დამცველად მიიჩნევს, თუმცა აფრიკასა და აზიაში ამ რიტორიკას ხშირად უნდობლობით ხვდებიან. რაჰმანი წერს, რომ მსოფლიო შედის ახალ „ევროპისთვის ბრძოლაში“, რომელშიც გარე მოთამაშეები სულ უფრო თამამად ახდენენ გავლენას ევროკავშირის პოლიტიკასა და ეკონომიკაზე.
„ევროპის ერთიანობამ უკრაინასთან დაკავშირებით, რომელიც აქამდე შთამბეჭდავი იყო, შესაძლოა, ნგრევა დაიწყოს, რადგან მოსკოვის მიმართ უფრო თანაგრძნობი პარტიები იმარჯვებენ არჩევნებში ევროკავშირის ისეთ ქვეყნებში, როგორიცაა სლოვაკეთი და ჩეხეთი“, – აღნიშნავს სტატიის ავტორი.
როგორც სტატიის ავტორი ასკვნის: „თუ ევროპა ძალის გამოყენებას არ ისწავლის, შესაძლოა, მისი მიმზიდველობის საფუძველი სიმდიდრე და უსაფრთხოება გაქრეს“.